วันจันทร์ที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2560

วิไลรัตน์ บุญปัน (ศิริหล้า) 










.......ผมรู้จักครูตั้งแต่ยังเป็น น.ส.วิไลรัตน์ ศิริหล้า ในสถานะบุตรสาวคนโต ของ คุณครูอารีย์ ศิริหล้า และคุณป้าเพชร ศิริหล้า ทั้งสองเป็น พี่ชายพี่สะใภ้ของ แม่บ้านผมเอง (ครูอู่แก้ว ศิริหล้า) ช่วงครูแก้วสอนอยู่บ้านไร่พวย ก็พักประจำ อยู่ที่บ้านพี่ชายพี่สะใภ้นั่นแหละ หลายปีจนแต่งงาน ค่อยมาอยู่ที่บ้านพ่อแม่ ในตัว เมืองเลย แล้วนั่งรถไปเช้าเย็นกลับ น.ส.วิไลรัตน์มาเรียน ม.ปลายที่โรงเรียน อาชีวะ และได้มาพักอยู่ที่บ้านคุณปู่คุณย่า นายคูณ สิริหล้า นางวันดี สิริหล้า อ้อคุณตาแกชอบใช้ ส เขียนนามสกุล คนอื่นเขียนด้วย ศ ความจริงก็ไม่แปลก ศ เขียนแบบ สันสกฤต ส เขียนแบบบาลี
......เมื่อครูอู่แก้วแต่งงาน ออกมาอยู่บ้านนา มีคุณปู่ คุณย่า ออกมาอยู่บ้านนาด้วย อากาศดี น.ส.วิไลรัตน์ ศิริหล้า ก็ออกมาอยู่บ้านนากับคุณปู่คุณย่า เลยได้รูจักแต่นั้นมา เขาเรียกผมว่า อา มหา ผมเรียกเขาด้วยชื่อเล่น ติ๋ว โดยลักษณะ นิสัย ติ๋ว เป็นเด็กที่ไม่ค่อยพูด ขยันช่วยงานบ้าน ขยันอ่านหนังสือ ไม่ชอบเที่ยว
เตร่เฮฮา ไม่เคยได้ยิน ปู่ย่าบ่น สรุปว่าเป็นเด็กดี ดังนั้นผลการเรียนก็ดีมาตลอด
.......จบการศึกษาระดับ ม.ปลาย ได้เรียนต่อ ปวส. หลังจากนั้นก็ห่างกันไป ได้ข่าวว่าเรียนครู และสุดท้ายก็มาบรรจุที่เมืองเลย ดีใจแทนป้าลุงมาก มีลูกสาว หล่นใต้ต้นเป็นครูเหมือนคุณพ่อ เป็นข้าราชการมีบุญมากนะ เพราะสวัสดิการคุ้มครองถึงพ่อแม่ด้วย ได้ตอบแทนท่านยามเจ็บป่วย ก็พลอยดีใจด้วยที่หลาน
สาวได้เป็นครู แสดงว่าคนดี มีทางเดินคือ สุคติ จริง ๆ อ้อ สุคติของผม หมายถึง คติ ที่แปลว่าเส้นทาง เดิน ทางดำเนิน (ของชีวิต) สุ แปลว่า ดี งาม เป็นครู นี่เดินทางยาวไกลไปจนเกษียณ และต่อเป็นครูบำนาญไปจนตลอดชีวิต มี สวัสดิการเลี้ยงครอบครัวได้ เจ็บป่วยก็มีค่ารักษาพยาบาล ชีวิตความเป็นอยู่ แบบนี้แหละเรียก สุคติแล้ว ครูติ๋ว เสวยสุคติตั้งแต่เป็นครูมาแล้ว ไม่ต้องรอ ชาติหน้า เพราะฉะนั้นที่บอกว่ายินดีด้วย เพราะเป็นคติ ที่น่ายินดี
........เป็นครูหลายปีก็ได้ข่าวแต่งงานกับครูสำนอง บุญปัน ซึ่งเป็นคนเข้ากับ ป้าและลุงได้ดี เดาได้ไม่ยาก ต้องเป็นคนขยันเอาการเอางาน ใจดีมีคุณธรรม มีความรับผิดชอบ ขอเป็นเขยป้ากับลุงก็เลยไม่ยุ่งยาก สรุปว่าครูติ๋ว เจอเนื้อคู่ ที่เป็นคนดีอย่างที่คาดเดาไว้ พอได้รู้จักก็ชื่นชมนะ มีคู่ขีวิตแบบนี้มีแต่ความสุข
ความเจริญมาสู่ครอบครัว ซึ่งก็เป็นเช่นนั้น ทั้งสองมีครอบครัวที่ร่มเย็นเป็นสุข มีงานราชการที่เป็นไปด้วยความราบรื่น ได้รับความเจริญก้าวหน้ามาโดยลำดับ
........อานิสงส์การเป็นคนดี ได้พบแต่สิ่งดี ๆ ส่งผลไปถึงลูกหลานด้วย คือ มีลูกก็เป็นลูกที่ดีงาม คนหนึ่งเป็นครู อีกคนเป็นพยาบาล ยอดเยี่ยมแล้วครูติ๋ว เพราะเหตุที่เราเป็นคนดีของพ่อแม่ ส่งผลให้เราเติบโตเป็นคนดี มีหน้าที่การงานที่ดี มีครอบครัวที่ดี วันนี้ 26 กันยายน 2560 ครูติ๋วบอกว่าหนูจะเกษียณแล้วนะ
ตกใจเหมือนกัน ทำไมไวเหลือเกิน แต่ก็ไม่วิตกหรอก คนที่ทำดีมาตลอด เกษียณแล้วก็ยังเป็นคนดีตลอด ไป อาเชื่อมั่นอย่างนั้น สุดท้าย ขอคุณพระ คุณเจ้า ปกปักคุ้มครองให้ครูติ๋ว เกษียณไปพบแต่ความสุขความเจริญ ครอบครัว อยู่เย็นเป็นสุขตลอดไป


....................O..สบ....ชัยสบโชคล้วน.........มงคล
....................สันต์...สงบวิมล.....................ดั่งแก้ว
....................วัน.....งามยิ่งเวียนวน............บรรจบ เกษียณ แฮ
....................เกษียณ..แต่งานใจแผ้ว........เพียบพร้อมพลังบุญ
...................O..วิไล..งามจิตพร้อม............ดูดี
...................รัตน์...หลากดวงมณี..............เพริศพริ้ง
...................บุญ....มากส่งเสริมศรี...........งามสงา
...................ปัน....แผ่เผื่อ บ ทิ้ง...............ทอดทิ้งไมตรี
..................O..อายุ...ยืนยิ่งด้วย................อสงขัย
..................วัณณะ.ผ่องสดใส..................สง่าล้ำ
...................สุขะ...ชื่นกายใจ...................เริงรื่น แลนา
...................พละ...เกริกเกินก้ำ................ยิ่งด้วยฉัททันต์


ขุนทอง ศรีประจง

26 กันยายน 2560

-----------------------------



ปู่ไปงานรับปริญญา อาแก้ว เอาลงให้ดูเล่น


บันทึกไปงานเกษียณ 


.........28 กันยายน 2560 ผมเดินทางไปงหวัดเลย เพื่อร่วมงานเกษียณ ครูอาจารย์หลายท่านที่คุ้นเคยกัน เพราะผมเคยเป็นครูอยู่ที่นั่น 15 ปี และถือโอกาสไปเยี่ยมญาติพี่น้องและลูกหลานด้วย เพื่อชดเชยการทักทาย ประจำวันที่ขาดหายไป ขอโพสบันทึกไปร่วมงานเกษียณ 2560 ชุดนี้แทน อ้อ ผมแกล้งเขียนเป็นคำฉันท์นะครับ อาจอ่านยากซักหน่อย ขุนทอง ศรีประจง

ประณามบท(วัสนตดิลก 14)
๏สรวมชีพพระคุณสุคตทรง..........อภิทรงติวิชชา
ปุพเพนิวาสสะอนุสา................จุติแลอุบัติญาณ
๏อีกอาสวักกขยะสิ้น...................พระมุนิทร์พิชัยมาร
ตรัสรู้พระโพธิ์อริยชาญ..............จตุสัจจะแจ่มใจ
๏แผ่คุณอดุลยพระศาสน์..............ธประกาศพิเศษใส
วางฐานพระรัตนและไตร............วรพุทธศาสน์ธรรม
๏ปาปัสส์ละห่างกุศลสม..............ก็นิยมชะจิตนำ
สามกิจพระศาสนก็จำ................ปฏิบัติและดำเนิน
๏ขอบุญและคุณสรณะน้อม............มนพร้อมก็สรรเสริญ
นับถือพระคุณอดุลยเจริญ............ชยสิทธิ์พิพิธเทอญ ฯ

ภุชงค์ประยาตฉันท์ 12
๏ลุสองแปดณกันยา....................จะพาเพลินณทางไกล
บุรีเลยสุราลัย...........................พิมานแมนพิพิธการ
๏เกษียณกิจสหายเก่า...................เพราะพวกเขาก็เคยสาน
สนองกิจกระทำงาน....................ประกอบคุณกรุณมา
๏จะไปมุทุเกื้อ............................หทัยเอื้อแสวงหา
กรุณอุ่นและเมตตา......................อำนวยพรพลังใจ
๏ธนัญธรจะตามติด........................ขนิษนวลก็แจ้งไข
ธิดาเธอจะตามไป.......................จะขับรถสะดวกดี
๏เพราะพร้อมสรรพ์จะเดินทาง............ก็วางกรงสุนัขขี
เพราะนามนะคุกกี้........................และทาโร่จะติดตาม
๏จะนับหมาก็มีสอง.......................แหละพวกพ้องก้มีสาม
ลุหกโมงก็ได้ยาม.......................จะเดินทางสบายใจ
๏และพร้อมสรรพคำนับน้อม..............พระภูมิพร้อมมิสงสัย
นมัตถุพระเทพไท........................จะไปเที่ยวสวัสดี
๏จะฝากบ้านกรุณณา.....................พิทักษ์พาโชคชัยมี
เคราะห์ภัยก็ห่างหนี.....................เพราะคุณเทพพระเมตตา

อินทรวิเชียรฉันท์ 11
๏รถเคลื่อนและเลื่อนลับ..................และก็ขับเลาะมรรคา
คุกกี้ก็โห่ฮา..............................และจะเห่าเพราะดีใจ
๏หนูพลอยจะจอดครู่......................ก็เพราะหนูจะแจ้งไข
กาแฟจ๊ะสั่งไว้............................ก็จะรับและเดินทาง
๏เรียบร้อยเลาะมรรคคา..................จรมาก็ยากสาง
มันมืดเพราะฝนคราง.....................ก็กระหึ่มและนึกกลัว
๏นั่นไงเหยาะหยาดลง...................ชละคงมามืดมัว
เมฆดำก็คลุมทั่ว.........................แหละพระพายก็โรมรัน
๏รถวิ่งเลาะเชื่องช้า......................ก็มุมามิหุนหัน
ทางลื่นสิสำคัญ..........................ก็จำทนประหลาดดี
๏ฤาฤกษ์จะออกบ้าน......................ขณะวานพระภูมิชี้
ร่มเย็นอยากจะมี.........................ก็สะใจนะฝนแรง
๏หนึ่งทุ่มพนมถึง...........................ก็ตะลึงแหละสีแสง
รถราก็มากแย่ง...........................เลาะและแซงก็วุ่นวาย
๏สามทุ่มก็ผ่านมา..........................นคราประจักษ์สาย
หินซ้อนแวะมาง่าย.......................เพราะเพาะพันธุ์จะแจกฟรี
๏พันธุ์ไม้ประกาศแจก......................ก็จะแผกและหลากสี
หลากพรรณก็เคยมี........................เสาะแสวงและรับมา
๏ฝนหยุดก็กลับเย็น.........................ก็มิเห็นเพลาะแพรหนา
ถามยายก็มีผ้า............................บ่มิพอจะแจกกัน
๏ขอลงจะซื้อหน่อย........................นะกบินทร์จะหาพลัน
โลตัสนะเปิดนั่น...........................ก็จะซื้อสบายใจ


สาลินีนท์ฉันท์ 11
๏ห่มผ้าก็หายหนาว........................ก็ลืมคราวจะเหน็บใน
หลับนอนมิเงียบไซร็....................เพราะช่วยคุยกะพลอยมา
๏อยากรู้เรื่องพุทธเจ้า.....................บอกเราละวางหนา
ทำไมสอนแปลกจ้า......................กรุณด้วยและช่วยกรอง
๏คำถามดูสั้นสั้น............................และสำคัญเพราะครรลอง
คำสอนลึกซึ้งตรอง........................ประจักษ์จริงปฐมกาล
๏สอนในธรรมจักร............................แหละมีหลักพิเศษขาน
มรรคแปดทางพบพาน....................ลุสัจจาบวรธรรม
๏ทุกข์มีเหตุแห่งทุกข์ .....................ก็รานรุกและชี้นำ
ก่อเกิดทุกข์แจกจำ.......................เพราะตัณหาแหละโรมรัน
๏มันยึดหนุบเหนียวแน่น....................ก็แดนเกิดทุเขตขันธ์
ยึดมากทุกข์อนันต์..........................จะทุกข์สั้นก็ปล่อยไป
๏หลักการดูง่ายง่าย.........................จะยากหลายมิสงสัย
ตัณหาปลดปล่อยได้.......................ละทุกข์เราจะเบาบาง
๏มรรคแปดแนวดำเนิน......................จะเจริญละเสกสาง
จักละได้ถูกทาง............................เหตุแห่งทุกข์ปละปล่อยไป
๏ทุกข์ดับจักก่อเกิด..........................ประเสริฐยิ่งแสดงไข
ธรรมจักรจำเริญนัย.........................แสดงชัดวิวัฒน์มี

วิชชุมาลาฉันท์ 8
๏ล่วงเลยเที่ยงคืน...........................ยังตื่นนงศรี
พูดคุยกันดี..................................ลืมหลับพับไป
ตื่นมาอีกครั้ง...............................เด็กยังสงสัย
หนทางจักไป...............................ทางใดหนอลุง
๏ลืมตาดูทาง.................................แปลกบ้างมาถึง
เขตเขื่อนตราตรึง...........................เร่งรีบมาคุง
เขตเมืองโนนสัง.............................เสียงดังตึงตุง
เขาปลุกชักยุ่ง...............................ตืนมาทันใด
๏บ้านหนองลุมพุก............................รีบรุกต่อทาง
มาถูกแล้วอ้าง...............................รีบจับจักไข
เข้าเมืองโนนสัง.............................กำลังดีไฉน
เลี้ยวขวานั่นไซร้............................มุ่งบ้านโนนเมือง
๏วิ่งเจ็ดกอมอ................................พอดีเลี้ยวเสร็จ
พันห้าร้อยเมตร.............................สำเร็จชำเรือง
นั่นหนองลุมพุก............................บุกบั่นมาเปลือง
ทางใกลนึกเคือง..........................นั่งรถหมดแรง
๏ตีห้าบรรจบ.................................พบพี่สาวงง
พุดศรีประจง................................ยังง่วงสำแดง
พูดคุยทักทาย..............................หลากหลายถ้อยแถลง
ของฝากจัดแจง............................ยินดีปรีดา
๏ถามไถ่สุขทุกข์.............................รุกรี้รุกรน
หลานย่างเนื้อรน............................ชักชอบแล้วหนา
ข้าวเหนียวนึ่งร้อน..........................อ่อนนุ่มยกมา
คนง่วงหิวล้า...............................อร่อยถึงใจ
๏สมควรบอกลา..............................พาทีอวยพร
หายทุกข์หายร้อน.........................สุขสมสดใส
เดินทางสะดวก.............................พวกผองปลอดภัย
อันตรายใดใด...............................อย่ามาแผ้วพาน


ยานี 11
๏ดำเนินกันต่อมา..............................มิช้าเข้าเมืองโนนสัง
หนึ่งโมงวิ่งระวัง.............................ไปหนองบัวลำภูบน
๏สี่ห้ากิโลยืน.................................น้องพลอยฝืนมิสับสน
ขับรถทั้งคืนจน.............................ลุสว่างหนทางไกล
๏รีบมามิช้านัก................................สักชั่วโมงถึงตรงไหน
วังสะพุงมุ่งมาได้............................พักหน่อยหนาท่าจะดี
๏ก๊วยจั๊บหน้าโรงเรียน.......................ครูแวะเวียนมาทุกที
[6idki
๏เรียบร้อยเข้าเมืองเลย......................มิเชือนเฉยส่งแม่หญิง
ให้พักเที่ยงจักวิ่ง............................รับไปทานอาหารกัน
๏ส่วนเราไปประสาน..........................ราชการมีกิจสรรค์
มีการที่สำคัญ................................ต้องไหว้วานช่วยดำเนิน
๏บ่ายโมงจึงเรียบร้อย........................ค่อยมารับยายสรรเสริญ
ฉันหิวชักช้าเกิน.............................พาไปกินกุดโง้งที
๏ก็ได้โชคเข้าข้าง.............................ไปถึงว่างสองเรือนดี
สั่งของกินมากมี..............................ล้วนชองชอบธนัญธร
๏บรรเลงจนพุงกาง............................มิยอมว่างดวงสมร
ส้มตำไก่ทอดร้อน............................สมุนไพรกินกระจาย
๏ต้มส้มปลานิลสด..............................อร่อยหมดกุ้งเต้นหาย
แวบเดียวลุงกระจาย..........................กุ้งเต้นหมดก็เกินไป
๏ยำรวมก็สุดยอด...............................ต้มยำทอดมิสงสัย
ยอดเยี่ยมทุกสิ่งไป..........................เสร็จแล้วจึงจำจากมา
๏ส่งยายกลับที่พัก.............................เราก้จักไปงานต่อ
เกษียณนวลลออ.............................วิไลรัตน์นามบุญปัน
๏ลูกสาวลุงอารีย์................................ท่านเป็นพี่แฟนของฉัน
ครูแก้วแต่ก่อนนั้น.............................อยู่อาศัยพี่เขามา
๏ลูกสาวลุงเป็นครู..............................อยู่ไร่พวยนั่นแหละหนา
เกษียณกาลเวลา..............................มาบรรจบไปอวยพร
๏ขอให้ประสบโชค..............................กาลวิโยคดวงสมร
สรรเสริญเจริญพร..............................ลาภปรากฏยศจำเริญ
๏อายุยืนยาวมั่น.................................ขวัญศิริชนสรรเสริญ
เกริกเกียรติกิจดำเนิน.........................เทพบำรุงรุ่งเรืองเทอญ ฯ


สุรางคนางค์ 28
๏.................................งานครูเกษียณ
สอนมาจำเนียร................ครบหกสิบปี
ถึงเวลาพัก.....................จำจักจรลี
ลาจากถิ่นที่...................ทำการสอนมา
๏.................................ครูศรีสงคราม
อ่านดูรายนาม.................ตามในสารา
หนึ่งณีรนุช....................สุดราชพรหมมา
อีกครูจรรยา...................นามนาวาเรือน
๏.................................ถัดครูบรรจง
สกุลเธอประสงค์..............งามดังดวงเดือน
ครูวิยะดา.......................งามหาใดเหมือน
ขวัญใจผองเพื่อน.............น้ำใจไมตรี
๏.................................ครูหรรษมนต์
ครูมนต์นภา....................ล้วนมาพอดี
เกษียณกิจการ................พักงานครานี้
พวกพ้องต่างชี้................เสียดายคุณครู
.................................อีกคุณเยาวลักษณ์
๏ก็เคยรู้จัก......................ขยันน่าดู
ปลงงานวางไว้................จากไปหดหู่
เสียดายความรู้................มากประสบการณ์
๏.................................คุณครูทุกคน
คุณค่ามากล้น.................ล้วนมีผลงาน
สั่งสอนศิษย์เลิศ..............ประเสริฐประสาน
เลิศวิชชาชาญ................ชาวศรีสงคราม
๏.................................ขอบคุณทุกท่าน
แม้งานเกษียณ...............จำเนียรทุกยาม
ตราอยู่คุณมี...................เสริมศรีติดตาม
สง่างดงาม.....................ตราบชั่วกาลนาน

มาณวกฉันท์ 8
๏โอมคุณะไตร...................ได้มุทุจิต
ยามปิยมิตร.....................ขีณเพราะกาล
ครบจะกเษียณ..................เปลี่ยนบุรการ
พักและละงาน...................จรจะละไป
๏เทพศิวะอวย....................ช่วยผิจะวอน
เสกอนุสรณ์ณ์....................สมหฤทัย
อายุก็ยืน..........................ชื่นปิตินัย
ชมศิริใส...........................วรรณนิรมล
๏สุขจิตะน้อม.......................พร้อมสุขะกาย
เกริกพละหมาย...................ดุจคชพล
ลาภธนวัฒน์.......................จัดศิริผล
เทพกิติดล.........................มวลอภิพร
๏ยศก็พิลาส.........................มาดผลหนุน
เกริกก็เพราะบุญ..................เกื้อลุบวร
ไกรสรเสริญ.......................เพลินปิติกรณ์
กิตติสมร............................จีรสราญ
๏โชคผิจะมาด......................คาดชยะสม
เริงรติรมย์..........................รื่นมนบาน
รัตนตรัย...........................ได้มุทุทาน
สุขและสราญ......................สบศิริเทอญ ฯ
--------------------------
โพส 2 ตุลาคม 2560






ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น