ภาพสไลด์ รอดูได้เปลี่ยนทุก 5 วินาที
..........ครึ่งชั่วโมงแรก จอดบ่อย ตาอยากลงเดินดูใกล้ ๆ บางแห่งก็มีป้ายบอกชื่อ หลายที่ไม่เห็น เพราะป้ายอยู่คนละด้านกับที่เราเดินมา ต้องเดิมอ้อมไปไกล ถามสาว ๆที่เดินอยู่ใกล้กัน ก็เอาแต่มองหน้า พอหันไปคุยกัน อ้าว เขมร ลองดูสองสามราย ไม่เจอคนไทย ถามหลานสาว มันตอบว่าหนูก็ไม่รู้เหมือนกัน
ภาพสไลด์ รอดูได้เปลี่ยนทุก 5 วินาที
.........ผ่านไปเกือบชั่วโมงแล้วยังไม่ถึงครึ่ง บางกลุ่มก็ว่าศิลปะแบบไทยเหนือ มั่ง แบบอีสานบ้าง แบบทางใต้มั่ง ดีที่เขาสร้างขนาดใหญ่ มันเลยคล้าย ๆกับไปดูของจริง ไปเจอธาตุพนม สีแดง ๆ สวยมาก เจอพระธาตุศรีสองรัก ขำดี สวยกว่าของจริง พระธาตุบังพวนหนองคาย สร้างได้คล้ายของจริงมาก กลุ่มวัด กลุ่มเรือน ต่าง ๆ ไม่เคยไปเห็น เลยบอกไม่ถูกว่าคล้ายของจริงแค่ไหม แต่เขาทำสวยมาก มาเที่ยว คุ้มนะ ยิ่งพาแฟนมาด้วย เยี่ยมเลย
ภาพสไลด์ รอดูได้เปลี่ยนทุก 5 วินาที
.......กลุ่มศิลปะหินศิลาแลง แบบ สุโขทัย กำแพงเพชร อยุธยา คงสร้างยากไม่เบา ดูไกล ๆ เหมือนของเก่า นึกว่าไปขุดมาตั้งไว้ ตอนนี้รถไม่ต้องจอดยาก ไล่ลงเดินก็ไม่ลง มันเหนื่อย เขาบอกที่บริเวณนี้เกือบพันไร่ เดินสามวันก็ดูไม่หมด หลานถามว่าจะดูตรงไหนอีก เลยบอกพากูไปดูยายก่อน เดี๋ยวยายรู้ว่าหนีมาเที่ยว ไกล จะมีเรื่องต้องเล่าให้ยายฟังยาวเกินไป เขาพาออกมาบ่ายสาม นึกว่าจะมาส่งหัวหมาก อ้าววิ่งมาถึง บางปะกง ทำไมเหมือนแยกมอเตอร์เวย์จัง หลานบอกใช่ทางแยกไปเมืองชลไง อ้อจะไปส่งตาที่บ้าน เหรอ เขาบอกใช่ กลับเองอาจถึงบ้านค่ำ ก็ใช่อีกนั่นแหละมาคนเดียวชอบหลงทางเรื่อยเลยแหละ
ตาเอ็ง
ตาเอ็ง
............ผ่าน บางวัวมาไม่นานเห็นป้ายแวบ ๆ ปลาช่อนแดดเดียวทอด 10 บาท 20 บาท ก่อนเคยเห็นแถววัฒนานคร ทางไปโรงเกลืออรัญ แวะทุกครั้ง เพราะราคาถูกแล้วก็อร่อยด้วย สงสัยเปิดใหม่ ผ่านไปมาบ่อย ไม่เห็นนี่นา ให้หลานแวะไป แรกว่าจะซื้อไปกินบ้าน รุ่น 10 บาทหมดเกลี้ยง เหลือรุ่น 20 บาท 5 ตัว เขาใส่กล่องให้ ไปนั่งรอ เขาเผาปลานิลให้ นั่งไปนั่งมาหิว สั่งน้ำมากิน สั่งส้มตำมากิน อ้าวกับก็อร่อย เปิดปลาทอดมากิน อ้าวสั่งข้าวมาหน่อย ต้องเดินไปสั่งใหม่ ปลาทอดอีก 200 บาท ต้มยำ ยำทะเล ตำข้าวโพด ตกลงทานข้าวเย็นซะเลย เกือบห้าโมงแล้วนี่ ที่บ้านคนคงเล่นน้ำเต็มถนน ร้านอาหารปิดหมดแน่ อาหารเขาอร่อย ทุกอย่าง ทานข้าวเสร็จก็เดินทางต่อ อีกสิบกิโลเมตร เศษ ๆ ก็ถึงบ้าน เห็นพวก เด็ก ๆหนุ่มสาวเขามารอต้อนรับเต็มถนนเปล่านะ เขารอเล่นน้ำสงกรานต์ ไม่ได้ชื่นชมรอตาหรอก ต้องลงไปขอให้มันเปิดทางให้ มันสาดน้ำเปียกหมด บ้าจริง กูขอทางไม่ได้ขอน้ำ พวกมันหัวเราะชอบใจที่เห็นเราเปียก
..........เข้าบ้านได้โดนยายเทศนาว่าเราโกหก ที่จริงไม่ได้โกหกหรอก บอกไปสำรวจรถไฟฟรี อยากรู้มันเป็นอย่างไรก็ลองนั่ง มันพาไปไกล เอง ครูหน่อยก็บอกจะพาไปกินข้าวเที่ยง คนมรรยาทดีอย่างเราก็ตามใจ ลูกหลานอยู่แล้ว กินอิ่มเขาบอกพาไปเที่ยว ก็ติดรถเขาไปอีก พาไปไหนก็ไปด้วย ไม่ใช่รถเรานี่ กว่าจะได้กลับก็เกือบค่ำ ปลาทอดอร่อยนะดูหน้าสงสัยยังไม่ได้กินข้าว พอชิมลืมไปเลย หมด 1 ตัวค่อยคุยกันรู้เรื่อง หลานขอให้แขวนพระเครื่องหน้ารถให้ ก็ทำให้ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นพยาน อัญเชิญพระพุทธปฏิมา สถิต เป็นเหมือนผู้ส่องทางให้รถวิ่งไปบนถนนด้วยความปลอดภัย เป็นศิริมงคลแก่ผู้โดยสาร จากนั้นหลานขอสรงน้ำ ก็จัดให้ จนค่ำก็ลากลับ ขอบใจนะพาตาเที่ยวจนแทบจะลืมแก่เลยแหละ
