ทักทายกันตอนที่ ๔

...........เดินรอบบ้านแล้ว วันนี้ออกมานั่งนอกชาน มีเก้าอี้ไม้ชิงชัน แบบเก้าอี้ผ้าใบ ปรับเอนนอนเล่นได้ หยิบหนังสือ สองสามเล่มมานอนอ่านเล่น เป็นหนังสือพุทธศาสนสุภาษิต เอามาอ่านทบทวนดูเวลา เขียนถึงจะได้เขียนตรงความหมายของภาษิต  ส่วนภาพนี้ยายถ่ายตอนไปเที่ยวตราด ไปทานข้าวร้าน ริมหาดทราย มองเห๊นเกาะช้างอยู่ไม่ไกล เดินมาเห็นตุ๊กตาน่ารัก ขอถ่ายภาพกับตุ๊กตา ก็ตามสบาย

	วันที่ ๗ -๘ มกราคม ๒๕๖๒
	มาแล้วตามสัญญา	จะพาชมนะคุณหนู
	มาโร่มายืนดู	จะติดตามเพราะชอบไป
	วันนี้นั่งบนชาน	ดอกพุดบานหอมไฉน
	เอนลงเก้าอี้ไม้	มาโดดมาเจ้าหมาซน
	ทาโรโดดมาก่อน	มันชอบนอนเบียดกับคน
	นอนตักท่ารุกรน	คงกลัวห้ามตามสบาย
	วันนี้มีตำรา	หยืนเอามาก่อนทำหาย
	ของฝากจากคุณยาย	ไปงานศพเขาแจกมา
	เรื่องพุทธภาษิต	ข้อคิดมากมายหนา
	อ่านไปจากตำรา	พาขบคิดให้เข้าใจ
	อัตตาหินาโถ	อัตตโนมิสงสัย
	คนอื่นพึ่งเมื่อใด	ยังละอ่อนมีแข็งแรง
	ฝึกตนให้ฉลาด	จนสามารถแลเข้มแข็ง
	พลังกายปัญญาแกร่ง	พร้อมทุกการงานหนักเบา
	เมื่อนั่นพึ่งตนได้	แกร่งวินัยมิขลาเขลา
	ทำงานด้วยชาญเชาวน์	ย่อมเจริญเป็นมงคล
	อัตตาหเวชิตัง	เสยโยฟังชนะตน
	วิเศษนักเลิศล้น	กว่าชนะคนทั่วไป
	ชนะคนอื่นมิยาก	หากหวังชนะใคร
	ต้องดีกว่าเขาได้	ทุกกรรมกายจิตวาจา
	ฉลาดเชาวน์วิชชา	ทั้งองอาจทำการงาน
	แนวทางชนะเขา	ฝึกปรือเอาจนชำนาญ
	สักวันคงได้ผ่าน	ชนะได้ดังเจตนา
	แต่มีอยู่คนหนึ่ง	ช่างเข้าถึงยากแลหา
	ตัวตนอยู่กันมา	ยิ่งนานวันยิ่งงุนงง
	มันชอบสั่งการเรา	นั่นจะเอาแหละประสงค์
	รับหามาอย่างง	ขนมนั่นแหละชอบใจ
	เสื้อผ้าทรวดทรงงาม	หลากสีตามนั่นเห็นไหม
	ของกินก็อยากได้	ซื้อให้หน่อยอยากจะกิน
	จักรยานเบื่อแล้วหนา	มอไซด์น่าอย่าติดฉิน
	มีสาวซ้อนท้ายบิน	เพื่อนเขาทำน่าชื่นชม
	ตามใจตนมิใช่ง่าย	ช่างหลากหลายชักขื่นขม
	เบรคยากตามอารมณ์	สุดลำบากยากมิเบา
	สมควรรู้ประมาณ	รู้จักการมีควรเขลา
	ตามใจตนเกินเรา	จะลำบากยุ่งยากใจ
	ชนะตนกำกับดี	แล้วจักมีมากมงคล
	ฝึกตนให้ฉลาด	มิให้พลาดอกุศล
	ละบาปมิหมองมน	ทำถูกต้องครรลองธรรม
	ชำระจิตสดใส	ควบคุมใจมิถลำ
	ทางบาปหรือมนต์ดำ	มิอาจข้องห่างเภทภัย