ก่อนเข้าตลาดชักฮูปก่อน
ตลาดตำนานแห่งความรัก หัวใจกุหลาบแดงนะ
ตลาดน้ำขวัญเรียม
.......๒๘ ตุลาคม ๒๕๖๑ คุณยายธนัญธร สั่งให้แต่งตัวจะพาไปทานข้าวนอกบ้าน ก็ขำ ๆนะนานๆจะได้ยินชวนไปนอกบ้าน เพราะไม่มีรถ เฝ้าบ้านประจำไม่อยากไปไหน ...ก็เอาอาบน้ำแต่งตัวเสร็จส่องกระจกดูก็เจอตาแก่คนหนึ่งหน้าตาคล้ายเรา ทำไมแก่กว่าเราเยอะเลย เรา 74 ขวบแล้ว ตาแก่ในกระจกคงใกล้ 80 แล้ว ดูไปดูมา ก็เรานั่นแหละ... ไม่ได้ส่องกระจกนานเห็นสภาพสังขารตัวเองก็ตกใจ
......แต่งตัวเสร็จออกมา แม่บ้านปล้ำหมา ทาโร่ กะ คุกกี้ ยายบอกจะเอาหมาไปด้วย ใส่เสื้อ ใส่ห่วงรัดอก ร้อยเชือกจูง หล่อเหมือนหมาเลยนะเอ็ง เราเลยนั่งเปลชิงช้ารอหมาแต่งตัว ทาโรเสร็จก่อน กระโดดมา
นั่งเบียดเราก่อนจะนั่งตัก พยายามจะเลียปากให้ได้ แหมเอ็งทักด้วยการเลียปากนี่พวกหมาเองนั่นแหละ อย่าเอามาใช้กะคน....ก็โดนเคาะกระลาสิ นั่งเรียบร้อยหน่อย ไม่นานคุกกี้ก็แต่งตัวเสร็จมีสายจูงเหมือนกันเลยจูงไปรอที่ประตูใหญ่หน้าบ้านติดถนน ไม่นานลูกสาวก็ขับรถมาเทียบ สองหมาขึ้นท้ายรถมีกรงวางรออยู่ คนนั่งเต็มเก๋งรถกระบะ 4 ที่นั่ง สบายหน่อยแยกหมาไปไว้ข้างหลัง มีแม่บ้านชื่ออาชาน กับลูกชายสอง กำปั้น กับต้น มาด้วย แค่นี้ก็พร้อมระเห็จโดยรถยนต์...สะดวกกว่าสมัยเจ้าฟ้ากุ้งที่ท่านเสด็จทางเรือ
.......ออกจากบ้านเข้าถนนใหญ่เลี้ยวซ้ายเข้าศรีโสธรตัดใหม่วิ่งไปสุดสายเจอถนนจักรพรรดิ เลี้ยวซ้ายอีกที จะพาไปไหนน้า....ผ่านสถานีรถไฟ แยกบางปะกง ไม่เลี้ยวตรงไปทางถนนสุวินทวงศ์ นี่มันทางจะไปกรุงเทพฯนี่นา ผ่านแมคโคร เลยแยกสตาร์ไลท์ ไม่เลี้ยวขวาเคยไปบางน้ำเปรียวแวะตรงนี้ วันนี้ผ่าน ......อาชานบอกถึงตลาดที่ชื่อสุวินทวงศ์พาแวะร้านขายสินค้าจากพม่าด้วย พวกพม่าที่มาทำงานโรงงานต่าง ๆแถวนั้นเยอะ เลยมีคนเปิดร้านค้านำสินค้าจากพม่ามาบริการ อาชานเป็นมอญบ้านอยูเมียววดีใกล้แม่สอด ชอบมาอุดหนุนบ่อย พวกแป้ง ครีม ขนม อาหารแห้ง เราไม่ลงหรอก มีแต่ยายลงไปอุดหนุนช่วยเขา ได้ของแล้วก็เดินทางต่อ ผ่านร้านส้มตำขาประจำนึกว่าจะแวะ หิวแล้วนา ยายบอกเดี๋ยวสิ จนกระทั่งถึงร้านข้าวแกงร้อยหม้อ ทักทายอ้ายเท่ง อ้ายหนูนุ้ย หน้าร้านแล้วก็เข้าไปหาของกินกัน
........ยายสั่งกับข้าวแบบตักใส่ถ้วยมานับดู 7 อย่าง 8 กับน้ำพริกกะปิที่บริการฟรีพร้อมผักสด 2 ถาด ไม่กลัวขาดทุนเลยนะ กินน้ำพริกกะผักก็อิ่มแล้ว แต่กับข้าวเขาอร่อย จนต้องเติมข้าวสวยอีกคนละชาม
ห้าคน อิ่ม สองร้อยกว่าบาท ไม่แพง (ยายท้วงมาว่าจ่ายหกร้อยเชียวนาไม่ใช่สองร้อย)มิน่าลูกค้าเต็มร้าน เสร็จธุระร้านข้าวแกงก็เดินทางต่อ จะไปตลาดขวัญ-เรียม ถามกูเกิลได้ความว่าสถานที่ตั้ง : ริมคลองแสนแสบ ระหว่างซอยเสรีไทย 60 และ ซอยรามคำแหง 187 บริเวณวัดบำเพ็ญเหนือ และ วัดบางเพ็งใต้ เห็นป้ายถนนเสรีไทย 60 เลียวซ้ายไปไม่ไกลก็เห็นป้ายชื่อตลาดขวัญ-เรียม นึกว่าจะไกล เลี้ยวมาก็เจอวัดแล้ว บำเพ็ญเหนือ วัดนี้มั้งรถนักท่องเที่ยวแน่นวัด เร่หาอยู่นานได้ที่จอดตรงข้ามศาลาบำเพ็ญกุศล แดดเปรี้ยงสะใจ จนต้องเอาหมาน้อยลงเดินไปเที่ยวด้วย
ยายกับหลาน ขอเดินชมตลาดก่อน
......จากที่จอดรถเลี้ยวขวาลงไปทางคลองแสนแสบ มีทางเดินเลียบคลอง เห็นป้ายตลาดน้ำขวัญ-เรียมไม่ไกล ยายกับเจ้ากำปั้นเดินไปหยุดที่ร่มไม้ใหญ่ นั่งอยู่ใกล้ก้อนอะไรสีชมพูคล้ายรูปหัวใจพอมาถึงใช่เขาทำเป็นรูปหัวใจขนาดใหญ่ บอกให้รู้บริเวณนี้เป็นแดนที่มีตำนานรักของขวัญและเรียม ก็ดูดีมีคนเข้าคิวถ่ายรูปกันมากมายเราก็เอามั่งเนาะยาย ถ่ายรูปแล้วก็ชมตลาดต่อ เขาบอกตลาดเปิดให้นักท่องเที่ยวมาชมกันเฉพาะวันหยุดเสาร์อาทิตย์และวันหยุดนักขัตฤกษ์ต่าง ๆ คลองแสนแสบมีน้ำเยอะ เรือวิ่งไปมาได้สะดวกใกล้ตลาดมีเรือสำหรับนักท่องเที่ยวนั่งชมทิวทรรศน์สองฝั่งคลองไป-กลับ บัตรที่นั่งละ 40 บาท
ชีวิตนี้มีหมานำ ภาษาอีสาน นำ หมายถึงไปด้วย ทาโร่เลยนอนย่ามนำ
....ถามคนแถวนั้นว่าทำไมเรียกตลาดขวัญเรียมยังกะชื่อหนังเพลงมนต์รักลูกทุ่ง เขาบอกใช่ ชื่อขวัญเรียมดูที่ฝั่งวัดบางเพ็ญใต้ต้นไทรเขาปั้นรูปควาย มีหุ่นหนุ่มสาวขี่ควายนั่นชื่อขวัญกับเรียม เรื่องราวตำนานก็แบบที่เล่าในหนังนั่นแหละ หนังเรื่องแผลเก่า นิยายของไม้เมืองเดิมเล่าถึงตำนานรักของขวัญกับเรียม จนคนจำติดใจ เมื่อมีตลาดนัดอยู่ติดสองฝั่งคลองแสนแสบ เลยเอาชื่อขวัญ กับเรียมมาป็นชื่อตลาด ทำให้คนจดจำได้ง่าย... อ้อคลองแสนแสบ เชื่อมระหว่างแม่น้ำเจ้าพระยา กับแม่น้ำบางปะกง สมัยก่อนคนไปมาหาสู่กันคงใช้เส้นทางนี้ไม่น้อย แต่เดี๋ยวนี้ถนนหนทางสะดวกนั่งรถสบายกว่า
ขอจูงทาโร่หน่อย จะได้เหมือนนางแบบ
........วันหยุดเช้า ๆ มาทันตักบาตรทางน้ำก็คงแปลกดี เขาจะจัดเพื่อให้นักท่องเที่ยวได้เห็นสภาพความเป็นอยู่สมัยก่อน พระพายเรือรับบิณฑบาต โยมลอยเรือตักบาตรมั่ง นั่งริมฝั่งก้มตักบาตรบ้าง สมัยนี้ไม่มีจนต้องจัดพิเศษให้ได้ชม เรามาเกือบสี่โมงเช้าแล้ว ไม่เห็นหรอก อีกฝั่งถามเขาบอกว่าศาลขวัญเรียม
ใต้ต้นไทรที่เคยพรอดรักกัน เคยชมหนังเรื่องแผลเก่าที่ขวัญกับเรียมรักกันปานจะกลืนแต่ที่สุดก็ไม่สมหวัง จนคนสมัยต่อมาสร้างหุ่นคู่กันไว้ที่ศาลต้นไทรขอให้อยู่คู่กันชั่วกัลปาวสาน
.........ตลาดขวัญเรียม วันนี้วันเสาร์ ตลาดมีคนมาเที่ยวเยอะพอสมควร...ในคลองไม่เห็นพ่อค้าแม่ค้าพายเรือขายของ แต่มาอยู่บนฝั่งแทน มีทั้งสองฝั่ง เดินฝั่งเหนือก่อนเนาะยาย จับทาโร่ยัดลงย่ามพาเดินชมตลาด เด็ก ๆมองชอบใจ ทาโร่ไม่สนเพลินชมของกินมากมาย เออจะซื้อให้ไปรถค่อยกินแล้วกัน ลูกชิ้น น้ำจิ้มกับผักไม่ต้องเอ็งกินไม่เป็นหรอก ตลาดเขามีของกินขายเยอะเหมือนกัน ขนมนมเนยก็หลากหลาย เลือกชมได้ตามใจชอบ สาว ๆมองมาแล้วก็ยิ้มให้ รู้น่ายิ้มให้หมาทาโร่ มัน ไม่ได้ซื้ออะไรเดินชมเฉย ๆ แม่ค้าก็รุ่นขวัญกับเรียมโน่นแหละมั้ง สาว ๆไม่เห็นชอบมาช่วยพ่อแม่ขายของมั่งเลย เดินข้ามไปฝั่งใต้ดีกว่า
.......สะพานข้ามคลองแสนแสบ ทำเป็นกระดูกงูท้องเรือสำเภาใหญ่แปลกตาดี ลงฝั่งวัดบางเพ็งใต้ ตรงร่มไม้ที่ขวัญกับเรียมขี่ควายคู่กันไม่ยอมไปไหน รักกันจริงนะพ่อคุณ ก็หุ่นน่ะครับไม่มีใครพรากสองเจ้า
ได้อีกแล้ว เขาทำสวยงามดี มีคนไปจุดธูปเทียนบูชากันเยอะ คนไทยเรามีน้ำใจ เลื่อมใสศรัทธาไม่ยาก
มีม้าแคระรอกินแครอท เขาวางขายใกล้ ๆปากมันนั่นแหละ ตัวอัลลาปาก้าก็กินด้วย แกะก็กิน ใครชอบใจป้อนก็เชิญรับรองมันไม่ปฏิเสธ ใจดีมากเนาะ
สะพานข้ามคลองแสนแสบ ภาพจากกูเกิล ถ่ายเองไม่สวย
.......เดินผ่านไปในตลาด แม่ค้าขายเสื้อผ้า ขนมนมเนย คล้ายฝั่งเหนือแต่ทางใต้จะมีเยอะกว่า มีอาคารร่มรื่น คนเลยเยอะไม่ต้องร้อน ยายรีบจ้ำไปพร้อมกับจูงคุกกี้ไปด้วย ดีหมาแถวนั้นไม่มีเลยไม่ต้องทะเลาะกับหมา ส่วนทาโร่ยังยึดย่ามเราตามเคย เราไปดูอะไรก็ไปด้วย เด็ก ๆ สาว ๆ ยิ้มให้ บางคนก็ชี้ไม้ชี้มือ วันหลังกูไม่เอามึงมาด้วยแล้วทาโร่ เสียเปรียบเอ็ง...เห็นเต่ายักษ์ 3 ตัว บิ๊ก ๆ ทั้งนั้น กำลังกินอาหารสำเร็จ รูป ผักหญ้า วางอยู่ไม่สน สงสัยอยู่ตลาดขวัญเรียมมานาน พัฒนาไปเยอะนะพ่อเต่ายักษ์ทำไมไม่ลอง
มาม่า ไวไว มั่งหละ เอ๊ะ คงได้ลองแน่ คนเยอะ คงมีพวกชอบโยนขนมให้กิน อีกกรงคล้ายจิงโจ้สีขาว ๆ ตัวเล็กน่ารัก ถามเอ็งชื่ออะไรมันเงียบเลย ป้ายก็ไม่มี ผ่านไปก่อนแล้วกัน ทางนี้มีแต่ขนม เสื้อผ้า ของเล่นพวกเด็ก ๆ นักท่องเที่ยวไม่มากนัก เดินสบาย ๆ
ตลาดขายของบริการแก่นักท่องเที่ยว
.......เดี๋ยวเดียวรอบตลาดฝั่งใต้ เมื่อยขา กลับมานั่งที่เก้าอี้นั่งเล่นตรงทางเข้าตลาด ยายเห็นเรานั่งก็มานั่งบ้าง เอาน้ำมาแจก ขอหลอดจะให้ทาโร่มั่งมันหิวน้ำ ยื่นมาให้จริง ๆ เปล่าหรอกคนหิวขอดูดก่อน ของแกต้องไปซื้อกาแฟดำเนาะ ข้าดูดกาแฟหมด เหลือน้ำแข็ง เทน้ำเปล่าใส่ แกก็กินน้ำได้ไง ทาโร่ชอบ บอกไม่ต้องใข้หลอดครับ ป๋มใช้ลิ้นตะวัด ๆๆๆ ก็กินได้คุกกี้เห็นทาโร่กินน้ำ ขอลองมั่ง
.........พลอยช่วยจูงทาโร่ ว่าง ๆ เลยขอเดินชมวัดมั่ง ไปสนใจควาย 3 ตัวกำลังท้องตัวหนึ่ง สนใจหนุ่มทุยเขากำลังงาม ไปลูบหัวเคาะเขาเล่น ไม่ว่าอะไร เลยตักน้ำมารดหัวให้ อากาศกำลังร้องสงสัยจะชอบยืนให้ราดน้ำให้จนเปียกโชก ราดจมูกให้เลียกินใหญ่เลย คงกระหายน้ำ อากาศร้อน...คงเป็นควายวัด แบบมีคนไถ่ชีวิตไว้แล้วเอามาถวายวัด คงไม่ใช่พระไปหาซื้อมาเลี้ยงหรอก บริเวณวัดมีแต่ลานซีเมนต์ ควายคงไม่มีหญ้าให้เล็ม..นี่ก็เห็นหญ้าแห้งกองอยู่ กินแทนฟางมั้ง หญ้าสด ๆ คงยากแหละเนาะ...เล่นกับควายครู่หนึ่งก็เดินไปศาลาใกล้ ๆแค่เดินข้ามถนน เป็นที่ทำทานสาระพัดวิธี ตั้งแต่เซียมซี ขายดอกไม้ธูปเทียน ดูดวง หยอดตู้ ฯลฯ ทำบุญหยอดตู้ช่วยค่าปฏิสังขรณ์กุฏิศาลา ไปตั้งยี่สิบบาท สะเทือนไปทั่วโลก บุญเยอะ
.........เห็นพลอย แม่ อาชานและเด็ก ๆมารถนานแล้ว ออกรถไม่ได้ ทางคนเก็บตังค์ค่าที่จอดรถไปช่วยโฆษณาหาเจ้าของรถที่ขวางทางออก มาช่วยเลื่อนรถหน่อย นานสองนานค่อยออกได้ ถามว่าไปไหน
ต่อ ไม่มีใครตอบงั้นหลับดีกว่า.... ลืมตาอีกทีเข้าบ้านแล้ว ก็ควรจบได้แหละ ไปเที่ยวตลาดขวัญเรียม
ภาพรวมก็ดีนะ มีของขายนักท่องเที่ยวมากพอสมควร ของที่ ระลึกโอกาสมาเที่ยวตลาดขวัญเรียม ไม่เห็นมี มุมถ่ายภาพสวย ๆ สำหรับนักท่องเที่ยว ก็ไม่มี แต่ก็สนุก เดินจนเหนื่อย โอกาสหน้าคงได้ไปอีก เพราะไม่ไกลนี่นา
ยายอิ่มแล้วเลยเมินปลาเผา
เห็นนกกะเรียนคงไม่น้ำลายสอนะ
เห็นรองเท้าไม่ได้อยากซื้อ
อาชานกับลูกชายสอง มาเที่ยวกับยาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น